Oglądam filmy z wakacji z wielkim uśmiechem, trochę smutkiem. Już w czwartek wracam do Wrocławia i mojej studenckiej rzeczywistości. Ale tym razem z nową zasadą. Niedziela jest tylko dla mnie.

   

Te wspomnienia wydają się być tak odległe. Nie minął nawet miesiąc a ja już mam wrażenie że to wszystko było tak dawno. Dobrze, że mam chociaż zdjęcia.

Piję kawę z mlekiem ryżowym i mam jeszcze dwa tygodnie wakacji.

Czasami jest po prostu smutno. Tęsknię już trochę za początkiem wakacji kiedy wydawały się takie długie, za ich obietnicą słońca, dobrej zabawy i miłości.

Super. Super. Super!